Ίσως πια, στο μυαλό μας να έχουμε εικόνες από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Τα διαστημικά ταξίδια άλλωστε, επανδρωμένων ή μη σκαφών, έχουν βοηθήσει την ζωηρή φαντασία μας.
Ωστόσο, πως θα σου φαινόταν να μπορώ να σου δείξω τη θέα του ήλιου από οικόπεδα με καταπληκτική θέα που δεν είναι στην… γη;
Ό,τι θα δεις από ‘δω και κάτω, είναι η δουλειά του Ron Miller, που προσπάθησε να αποτυπώσει τη θέα του ήλιου από πλανήτες, δορυφόρους και λοιπά ουράνια σώματα της γειτονιάς μας. Της ευρύτερης γειτονιάς μας.
Ο ήλιος όπως φαίνεται από τον Ερμή, 58 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνειά του.
Ο ήλιος από την Αφροδίτη. Σε απόσταση 108 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, μια μέρα με… λιακάδα μοιάζει κάπως έτσι, στην ηφαιστειακή της επιφάνεια και στην γεμάτη διοξείδιο του άνθρακα ατμόσφαιρά της.
Για να σας εντυπωσιάσουμε, ο ήλιος απ’ την Γη, την ώρα μιας απ’ τις εκλείψεις του. Στα 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, το αστέρι του συστήματός μας, επέτρεψε τη ζωή την ίδια.
Λίγο μακρύτερα, στα 228 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ο ήλιος απ’ τον Άρη. Απ’ τον ξεκάθαρα κόκκινο πλανήτη.
Ο ήλιος ξεπροβάλλει πίσω από το σώμα του Δία, όπως γίνεται αντιληπτός από την Ευρώπη, ένα απ’ τα φεγγάρια του, 779 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά του.
Η πιο σοκαριστική εικόνα. Η θέα του ήλιου από τον Κρόνο, 1,43 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνειά του. Δακτύλιοι και νεφελώματα. Πω.
Θέα από την Άριελ, δορυφόρο του Ουρανού. Ο γαλάζιος πλανήτης στέκεται εντυπωσιακός, με τους κομψούς του δακτυλίους, 2,88 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά απ’ τον ήλιο.
Όχι, δεν είναι άποψη της Πτολεμαΐδας. Είναι ο Ποσειδώνας και στο φόντο ο ήλιος από τον Τρίτωνα, με 4,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα να τους χωρίζουν. Το εφέ Πτολεμαΐδος ωστόσο το χαρίζουν γκέιζερ που εκτοξεύουν κρύα λάβα.
Περίπου 5,91 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά του, ο Πλούτωνας που μας συστήθηκε προσφάτως, και η ελλειπτική τροχιά του, κοιτάζουν τον ήλιο μ’ αυτόν τον εντυπωσιακό τρόπο.
