Στις 14 Ιανουαρίου του 1911, η αποστολή του Νορβηγού Ρόαλντ Αμούνδσεν, φτάνει στην Τράπεζα Πάγου Ρος. Η κατάκτηση του Νότιου Πόλου του πλανήτη μας έχει ξεκινήσει.
Η Τράπεζα Πάγου Ρος (Ross Ice Shelf) ήταν ο μεγαλύτερος συμπαγής όγκος επιπλέοντος πάγου στον κόσμο. Και μοιάζει, ακόμη και σήμερα, που οι πάγοι υποχωρούν ένα εξαιρετικά τρομακτικό μέρος:
Ο Ρόαλντ Αμούνδσεν
Ο Ρόαλντ Ένγκελμπρεγκτ Γκράβνινγκ Αμούνδσεν (Roald Engelbregt Gravning Amundsen) γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου του 1872. Ήταν Νορβηγός εξερευνητής πολικών περιοχών.
Ο Αμούνδσεν ηγήθηκε της Ανταρκτικής αποστολής του 1910, που διήρκεσε δύο χρόνια, έως το 1912. Ήταν η πρώτη αποστολή που έφθασε στον Νότιο Πόλο.
Στην Ανταρκτική
Έχοντας διασχύσει πρώτος το Βορειοδυτικό Πέρασμα, κάνοντας αυτή τη διαδρομή ακριβώς,
ο Αμούνδσεν, έκανε πλέον σχέδια για να φτάσει στον Βόρειο Πόλο. Το 1909 όμως πληροφορείται πως ο Φρέντερικ Κουκ και ο Ρόμπερτ Πίρι είχαν ήδη επιτύχει το εγχείρημα αυτό. Έτσι, αλλάζει τα σχέδιά του.
Χρησιμοποιώντας το πλοίο του Φρίντγιοφ Νάνσεν “Fram” (“Εμπρός”) άλλαξε την πλεύση του προς την Ανταρκτική, το 1910. Δεν το ήξερε κανείς άλλος πέρα από τον αδερφό του και τον πλοίαρχο του σκάφους.
Στις 14 Ιανουαρίου του 1911, έφθασαν στην ανατολική άκρη του Ρος Άις Σελφ, στην τοποθεσία που είναι γνωστή ως Κόλπος των Φαλαινών. Ο Αμούνδσεν θέτει τη βάση του στον Κόλπο και την ονομάζει Φραμχέιμ (“Σπίτι του Φραμ”). Η βάση ήταν 96 χιλιόμετρα πιο κοντά στον Πόλο απ’ όσο η τοποθεσία όπου διέμενε η αντίπαλη βρετανική αποστολή του Σκοτ.
Η κατάκτηση του Νότιου Πόλου
Αναχώρησαν στις 19 Οκτωβρίου του 1911 για την κατάκτηση του Πόλου. Πήραν μαζί τους τέσσερα έλκηθρα, που είχαν διαμορφώσει ως εξαιρετικά ελαφρύτερα από τον αρχικό σχεδιασμό τους, και 52 σκυλιά.
Στις 14 Δεκεμβρίου του 1911, η ομάδα των πέντε εξερευνητών, με 16 μόλις σκυλιά, έφτασαν στον Πόλο. Βρέθηκαν στο ακριβές σημείο, 35 μέρες πριν από την ομάδα του Σκοτ.
Άφησαν μια μικρή σκηνή και ένα γράμμα που δήλωνε το κατόρθωμά τους, στην περίπτωση που δεν επέστρεφαν ασφαλείς στο Φραμχέιμ.
Ο Αμούνδσεν ονόμασε την βάση του στον Νότιο Πόλο, Πόλχειμ (“Σπίτι του Πόλου”). Επίσης μετονόμασε το Ανταρκτικό Οροπέδιο σε Οροπέδιο του Βασιλιά Χάακον του Ζ’.
Η μεγάλη εμπειρία του Αμούνδσεν, η προσεκτική προετοιμασία και η χρήση των καλύτερων σκύλων έλξης ελκήθρου που ήταν διαθέσιμοι (Γροιλανδικά χάσκυ) απέδωσαν.
Κατόρθωσαν κι επέστρεψαν στο Φραμχέιμ στις 25 Ιανουαρίου 1912 με έντεκα σκύλους…
Το ταξίδι είχε διαρκέσει 99 ημέρες και η απόσταση που διανύθηκε ήταν περίπου 2.993 χιλιόμετρα:
Υ.Γ. Ο Νότιος Πόλος είναι ίσως το σημείο του πλανήτη μας με τις δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης.
Το κατόρθωμα του Αμούνδσεν είναι εκπληκτικό, εάν συνυπολογιστεί το 1911 ως έτος πραγματοποίησής του.
Ο αντίπαλος του Αμούνδσεν, ο Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ, έφθασε στο Νότιο Πόλο ένα μήνα αργότερα, στις 17 Ιανουαρίου του 1912. Αντίκρισε την νορβηγική σημαία που άφησε ο Άμουδσεν και ένα σημείωμα προς τον Σκοτ που τον παρακαλούσε να κάνει γνωστό το κατόρθωμα του στον βασιλιά της Νορβηγίας.
Ο Σκοτ και η ομάδα του πέθαναν στο ταξίδι της επιστροφής από το κρύο και την πείνα…
Υ.Γ.2 Δες την εικόνα που ακολουθεί.
Ο Νότιος Πόλος, αργότερα, προσεγγίστηκε με πολλούς εντυπωσιακούς τρόπους. Ένας ήταν κι αυτός:
