Σαν σήμερα το 1998 πεθαίνει ο δικτάτορας της Καμπότζης Πολ Ποτ. Αυτή η πληροφορία είναι σημαντική μόνο για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί ο θάνατος κάθε δικτάτορα δεν μπορεί παρά να είναι μια ευχάριστη είδηση. Άλλωστε, στην πραγματικότητα, κανένας από αυτούς δεν έκανε δρόμους. Ο δεύτερος λόγος είναι πως μας δίνεται η αφορμή για να αφηγηθούμε την ιστορία του. Την ιστορία του πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να εξοντώσει το 20% του πληθυσμού της χώρας του. Προκαλώντας μια γενοκτονία.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Το origin story του Πολ, σε λίγες γραμμές, πάει κάπως έτσι:
Γεννιέται ως ο όγδοος γιος ενός ισχυρού γαιοκτήμονα. Το πραγματικό του όνομα είναι Σαλόν Σαρθ. Κάποια στιγμή, στα νιάτα του, θα λάβει υποτροφία για να σπουδάσει στη Γαλλία. Εκεί, έχει τις πρώτες του επαφές με το κομμουνιστικό κόμμα. Εκεί, αρχίζει να οραματίζεται μια «κόκκινη επανάσταση» και για την δικιά του πατρίδα. Αφού βοήθησε στην κατασκευή δρόμων στο Ζάγκρεμπ της τότε Γιουγκοσλαβίας, γυρίζει πίσω, στο Παρίσι και εντάσσεται στον «Μαρξιστικό κύκλο» μέσω του οποίου παλεύει για την ανεξαρτησία του Βιετνάμ.
Ξεκινάει λοιπόν την σκληρή πολιτική του, η οποία, περιλάμβανε εκκένωση της πρωτεύουσας και όλων των μεγάλων αστικών κέντρων. Οι πολίτες κατηγοριοποιούνται σε 3 βαθμίδες (Μια απ’ αυτές ήταν και οι «νέοι αστοί», μια βαθμίδα που ήθελε σίγουρα να εξαφανίσει). Μειώνει άμεσα τις μερίδες φαγητού σε δύο μπολ ρύζι την μέρα. Όσους θεωρεί εχθρούς, τους στέλνει για δουλειά σε άθλιες συνθήκες. Ή τους σκοτώνει επιτόπου. Χιλιάδες διανοούμενοι της εποχής, καθώς και πολιτικοί του αντίπαλοι βρίσκουν τον θάνατο.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Αλλά στο μυαλό του Πολ, τα γυαλιά κάνουν σίγουρα τον… αστό διανοούμενο. Γι’ αυτό, αποφάσισε να τα απαγορεύσει. Από ότι φαίνεται πάντως, αυτή δεν ήταν μια κίνηση ενός τρελαμένου από την εξουσία ανθρώπου αλλά ενός «στοργικού πατέρα». Όντως, η κυβέρνηση του Πολ ανακοίνωσε ότι είναι επίσημα πλέον, ο γονέας όλων των παιδιών της χώρας. Αν κατάφερνες λοιπόν να φτάσεις την ηλικία των 12 τότε θα έπρεπε να αποχωριστείς την οικογένειά σου και να μεταφερθείς σε κάποιο στρατόπεδο «μετεκπαίδευσης», μέσω των οποίων το κράτος ήλπιζε να βγάλει νέα μέλη αφοσιωμένα στο κόμμα.
Απαγορεύει το ψάρεμα και την καλλιέργεια γης που δεν ελέγχεται από τον ίδιο. Θεωρεί την ιατρική και τα νοσοκομεία πολύ «δυτικά» για τα γούστα του. Αποτέλεσμα;
Να πεθάνουν 2 εκατομμύρια άνθρωποι. Περίπου το 20% της χώρας του.
Ακολουθεί πλήρως ενοχλητική εικόνα που δικαιολογεί τον τίτλο της ανάρτησης. Η επαρχία της Καμπότζης γέμισε από μαζικούς τάφους ανθρώπων που εκτελέστηκαν ή πέθαναν λόγω του τραγικού τρόπου διαβίωσής τους κατά την εξουσία του Πολ Ποτ. Τα χωράφια του θανάτου…:
