Όσοι από εσάς έχετε επαφή με την τιμημένη Ελληνική επαρχία σίγουρα μπορείτε να φέρετε στο νου σας ήχους και εικόνες της φύσης. Ήχους προβάτων που βελάζουν μακάρια, ένα κοτέτσι που σφύζει από ζωή και δίκροκα, αγελάδες που κοιτάνε το τραίνο* με απορία και μπουκωμένο στόμα.
Φυσικά υπάρχουν και τα γουρούνια που για όσους δεν το ξέρουν παθαίνουν εγκαύματα από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Σαν κάτι Βορειοευρωπαίους τουρίστες που οι ώμοι τους έχουν το χρώμα της υπεριώδους ακτινοβολίας.
Όλα τα παραπάνω ζώα ζουν ανάμεσά μας (γιατί και πώς ρωτήστε τον Λιακόπουλο). Πρόβατα βελάζουν μακάρια στο κομματικό μαντρί, κοτούλες περιμένουν υπομονετικά την επίσκεψη του κόκκορά τους, αγελάδες κοιτούν τον κόσμο με απάθεια αναμασώντας ό,τι τους ταΐζουν, γουρούνια με εγκαύματα από τη Μύκονο.
Εντάξει λίγο πολύ γνωστά όλα αυτά. Τελευταία όμως παρατηρείται το “φαινόμενο της αλλαξοκωλιάς”. Εξηγούμαι: Άκουσε ποτέ κανείς καμιά αγελάδα να παριστάνει τον κόκορα; Είδε κανείς καμιά κότα να εκτελεί χρέη τσοπανόσκυλου; Είδε κανείς πρόβατο να κυλιέται στη λάσπη; Μάλλον όχι σωστά; Και όμως… Ανοίξτε τα μάτια και τα αυτιά σας και θα δείτε και θα ακούσετε γύρω σας κάθε λογής ζώο να παριστάνει κάτι που δεν είναι. Οικονομολόγος, πρωθυπουργός, αρχηγός κράτους, πολιτικός αναλυτής, οικονομικός αναλυτής, ιστορικός αναλυτής, λογιστικός αναλυτής, στατιστικός αναλυτής, αναλυτής χρέους, κοινωνικός σχολιαστής, εκπρόσωπος, διπρόσωπος και αντιπρόσωπος. Απλά φανταστείτε ένα γουρούνι βουτηγμένο στη λάσπη να ωρύεται: “Πού είναι το κράτος; Πού είναι οι υπεύθυνοι;”. Προσωπικά το βρίσκω πολύ αστείο.
Μέσα σε αυτό το χαμό υπάρχει και μια πολύ πολύ μικρή και ενοχλητική κατηγορία δίποδων. Ως επί το πλείστον πρόκειται για μέχρι πρότινος άεργους μυξοκλανιάρηδες 20-30άρηδες του τύπου: “Ω, μου έκοψαν 200 ευρώ, πώς θα τα βγάλω πέρα μόνο με 1300;” Η συμβουλή μου προς αυτούς είναι απλή και κάπως απότομη: Βούλωσ’το γιατί γίνεσαι προκλητικός! Οδηγάς αυτοκίνητο που ακόμα ξεπληρώνεις, τρως μισοψημένες μπριζόλες με ρόκα και ντύνεσαι σαν τον Τζον Τζον. Ξέχασα να πω ότι μένεις με τους γονείς σου. Φυσικά δεν πληρώνεις ενοίκιο γιατί είσαι σε φάση “βάζω τη ζωή μου σε μια τάξη” και νιώθεις όχι συμπάθεια για τον διπλανό που δεν έχει μια, αλλά πλήξη γιατί κανείς δεν μπορεί να σε ακολουθήσει για βάφλες σε roof garden στο κέντρο της πόλης! Εντάξει ξεκόλλα τώρα!
Παρασύρθηκα με συγχωρείτε. Πίσω στη φάρμα πάλι. Θα ήθελα να διαμαρτυρηθώ για μια φράση κλισέ: “Πρόβατα”. Προς γνώσιν όλων των ενδιαφερομένων τα πρόβατα εκτός από συμπαθέστατα είναι παραγωγικά και νόστιμα. Παράγουν μαλλί, γάλα και κρέας. Στον αντίποδα αυτοί που συνήθως αποκαλούμε “πρόβατα” είναι άχρηστοι,αντιπαραγωγικοί και αχώνευτοι.
Υ.Γ.1: Προσωπικά έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα του “ζώου”. Χωρίς φόβο και πάθος κατατάσσω τον εαυτό μου στα μουλάρια. Όνειρό μου είναι να γίνω λιοντάρι. Εσείς σκεφτήκατε ποτέ τι “ζώο” είστε…;
Υ.Γ.2: Στόχος μου δεν είναι να πω την άποψή μου. Δεν φοβάμαι να δηλώσω άγνοια. Όπως είπε και ο μέγας Σωκράτης: “Μη λες πάντα τα όσα γνωρίζεις, αλλά να γνωρίζεις πάντα τα όσα λες”. Την επόμενη φορά σκεφτείτε πριν “βελάξετε”.
*Η Ελληνική λέξη είναι “αμαξοστοιχία”. Το “τραίνο” προέρχεται από το Αγγλικό train και για αυτό γράφεται με “αι” και όχι με “ε”. Σε επόμενο ποστ θα ασχοληθώ με το “εσείς γράφεται” και “αυτό γράφετε”. Η υπομονή έχει και τα όριά της!
