Στις 22 Μαρτίου του 1418 φεύγει από τη ζωή ο Νικολά Φλαμέλ. Ή μήπως… όχι;
Αυτή η περίεργη φιγούρα είναι, πιθανότατα, ο Νικολά Φλαμέλ. Ο Φλαμέλ ήταν ένας Γάλλος “γραμματικός”, όπως επίσης έμπορος χειρογράφων και επίπλων. Ωστόσο, καταγράφεται στα βιβλία ως… αλχημιστής. Εργάστηκε με την επίσης αλχημίστρια σύζυγό του Περνέλη. Λίγο πριν το τέλος της ζωής του, κυκλοφόρησε η φήμη πως ανακάλυψε την Φιλοσοφική Λίθο. Πως δηλαδή παρασκεύασε, το μαγικό φίλτρο της αιωνιότητας.
Το ζευγάρι έγινε γνωστό για τα πλούτη του και την φιλανθρωπία του. Έγιναν τόσο πλούσιοι, που ίδρυσαν πλήθος εκκλησιαστικών και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.
Ο Nigel Wilkins, βιογράφος του Φλαμέλ, ισχυρίζεται πως τα πλούτη του μάλλον δεν προέρχονται από τις επιτυχίες του στην αλχημεία. Αντίθετα, προφανώς ήταν της γυναίκας του, η οποία προηγουμένως είχε χηρέψει δύο φορές και κληρονόμησε την περιουσία των πρώην συζύγων της. Επίσης, μια άλλη πιθανή πηγή πλούτου, μπορεί να ήταν οι συναλλαγές που πραγματοποιούσε ο Φλαμέλ την εποχή του Εκατονταετούς Πολέμου.
Οι θρύλοι γύρω από τον Νικολά Φλαμέλ
Σύμφωνα με τον πρόλογο του βιβλίου “Livre des figures hiéroglyphiques”, το 1357, παρουσιάστηκε ένας άγγελος σε όνειρο του Φλαμέλ και του έδειξε ένα βιβλίο μυστικού περιεχομένου, που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει. Πράγματι, λίγο καιρό αργότερα ανακάλυψε σε ένα βιβλιοπωλείο, ένα φυλλάδιο που το αγόρασε πληρώνοντας δύο φιορίνια. Το περιεχόμενο στο φυλλάδιο αυτό, είχε τρία κεφάλαια σε συνολικά επτά σελίδες και ήταν μια οδηγία χρήσης, αλληγορικής μορφής για την κατασκευή της Φιλοσοφικής Λίθου. Ο Νικολά και η Περνέλη χρειάστηκαν 21 χρόνια για να αποκρυπτογραφήσουν το κείμενο. Το ζευγάρι ταξίδεψε έως την Ισπανία, όπου ζήτησε πληροφορίες από ισπανούς αλχημιστές, μα ούτε αυτοί μπόρεσαν να τους βοηθήσουν. Στον γυρισμό από την Ισπανία, ένας Εβραίος, ο Maître Canches (Μετρ Κανς), του εξομολογήθηκε πληροφορίες για το φυλλάδιο δίνοντας του τις αρχικές οδηγίες για την αποκρυπτογράφηση του περιεχομένου του. Ο Μετρ Κανς, απεβίωσε όμως πριν προλάβει να του πει περισσότερα…
Αλχημεία
Ο Φλαμέλ και η Περνέλ επέστρεψαν στη Γαλλία και εργάστηκαν πυρετωδώς για τρία ολόκληρα χρόνια. Στις 17 Ιανουαρίου του 1382, μια καθαρά Δευτέρα, μετέτρεψαν για πρώτη φορά υδράργυρο σε ασήμι. Στις 25 Απριλίου του ίδιου έτους κατόρθωσαν με τον ίδιο τρόπο να δημιουργήσουν χρυσάφι. Σύμφωνα με την μαρτυρία του Νικολά,
κατάφεραν να μεταστοιχειώσουν μισό κιλό υδράργυρο σε “καθαρό ασήμι” ενώ στις 25 Απριλίου κατάφεραν από την “κόκκινη λίθο” να δημιουργήσουν “σχεδόν άλλο τόσο χρυσάφι”.
Αργότερα, φημολογήθηκε πως το βιβλίο που βρήκε ο Φλαμέλ, ήταν ένας μυστικός χάρτης, που έδειχνε πού ήταν κρυμμένοι οι θησαυροί των Εβραίων που είχαν εκδιωχθεί από την Γαλλία.
Ο θρύλος θέλει τον Φλαμέλ και την Περνέλη να ανακαλύπτουν το φίλτρο της αιωνιότητας, γι’ αυτό και οι τάφοι τους έχουν μείνει άδειοι… Ο Γάλλος έμπορος Paul Lucas μάλιστα, διέδωσε στην αρχή του 18ου αιώνα τη φήμη πως ο Φλαμέλ ζει αιώνια και βρίσκεται στην Ινδία, όπως του είπαν Τούρκοι που τον είχαν συναντήσει εκεί. Ο θρύλος θυμίζει έντονα τον μύθο του περιπλανώμενου Ιουδαίου…
Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος
Η παράδοση αυτή κατά τον Μεσαίωνα μεταφέρθηκε σε πολλά βιβλία στη Δύση με πλείστες παραλλαγές του μύθου. Στην πρώτη, του 1228, από την “Ανθολογία ιστορική”, ο “περιπλανώμενος Ιουδαίος” λεγόταν Ιωσήφ Κατράφιλος που φερόταν ως θυρωρός του Ποντίου Πιλάτου. Ένας Αρχιεπίσκοπος από την Αρμενία ρωτήθηκε από τους μοναχούς της μονής του Αγίου Άλμπαν για τον Ιωσήφ της Αριμαθείας, για τον οποίον πίστευαν ότι είναι ακόμα ζωντανός. Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε ότι τον ξέρει προσωπικά. Τον λένε Καρθάφιλο και είναι ένας Εβραίος τσαγκάρης. Είχε αποπάρει τον Ιησού όταν αυτός για μια στιγμή ξαπόστασε με τον σταυρό στους ώμους, και χτυπώντας τον, του είπε: «Πήγαινε πιο γρήγορα, Ιησού! Συνέχισε το δρόμο σου! Γιατί χασομεράς;». Ο Χριστός τότε με ήρεμο τόνο του απάντησε: «Εγώ θα σταθώ και θα ξεκουραστώ, αλλά εσύ θα συνεχίσεις μέχρι την δευτέρα παρουσία.»
Φλαμέλ και λογοτεχνία
Ο Φλαμέλ αναφέρεται σε πολλά έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Στο μυθιστόρημα Η Παναγία των Παρισίων (1831) του Βίκτωρος Ουγκώ.
Στο μυθιστόρημα Ο Κόμης του Μοντεχρίστο (1845) του Αλέξανδρου Δουμά.
Στο πρώτο βιβλίο της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος.
Στον Κώδικα Ντα Βίντσι ως Μεγάλου Μαγίστρου του Κοινού της Σιών (1398-1418).
