Της ράτσας η συμπεριφορά

Γράφει: Παπαπρίλης Πανάτσας Γ. Χρήστος

Αριστοτέλης, Ιπποκράτης, Όμηρος, Πυθαγόρας, Δημόκριτος, Πλάτων, Αισχύλος, Φειδίας, Πραξιτέλης, Σωκράτης, Εύδοξος, Αρχιμήδης, Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Διόφαντος, Θαλής, Ευκλείδης, Σοφοκλής, Ερατοσθένης, Ευριπίδης, Θεοτοκόπουλος, Καραθεοδωρή, Παπανικολάου, Εμπειρίκος. Όσα ονόματα κι αν γράψω, πολλούς θ’ αδικήσω, σχεδόν ακούσια λησμονώντας τους. Κάπως έτσι θα ήταν η έναρξη ενός άρθρου βυθισμένου στο περήφανο υπερεγώ μιας ράτσας. Σε μια χιλιοειπωμένη προσπάθεια για απόδειξη της μη μετρήσιμης συνεισφοράς της προς ολάκερη την ανθρωπότητα, σε κάθε Τέχνη κι Επιστήμη. Το μυστικό ωστόσο βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας. Μ’ ένα όραμα δημιουργίας μιας μονιασμένης και ειρηνικής οικουμένης με ισάξια δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους, ανεξαρτήτως φυλής. Μ’ ανταλλαγή ιδεών, εθίμων και γνώσεων, βασισμένων σε βαθύ αλληλοσεβασμό. Κάτι που δυσκολεύτηκαν να χωνέψουν και να συλλάβουν κι οι στρατηγοί του ακόμη. Ο Πέρσης έμαθε την ύπαρξη της πολιτικής επιστήμης που είχε ταυτίσει με την τυραννία.

Ο εκλεπτυσμός του Ρωμαϊκού Πολιτισμού και τρόπου ζωής, ο πλουραλισμός της Ρωμαϊκής Τέχνης απ’ τον Ελληνικό Πολιτισμό.

Η δημιουργία αλφαβήτου προς τους σλαβόφωνους λαούς απ’ τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο.

Η απαιτούμενη τροφοδότηση καυσίμων για την έκρηξη την Αναγέννησης και του Διαφωτισμού στην Ευρώπη απ’ τα έργα των Αρχαίων Ελλήνων.

Τα τούρκικα τζαμιά της πανέμορφης πόλης των Ιωαννίνων όπου και μπορείς να δεις όλες τους τις μουσουλμανικές επιγραφές, ενώ η μεγαλόπρεπη Αγία Σοφία κείτεται καλυμμένη με σοβάδες ντροπής.

Ο ασταμάτητος αγώνας μέχρις εσχάτων για τη θανάτωση του παγκόσμιου φασιστικού εκτρώματος εντός και εκτός των τειχών, κατά τον 20ο αιώνα. Όταν οι ήρωες έρχονταν στη δεύτερη θέση, καθώς η πρώτη καταλήφθηκε, απ’ τους Έλληνες της Πίνδου και του Ρούπελ.

Το «Ελευθερία ή Θάνατος» του αθάνατου ‘21, που πήρε και πάλι σάρκα και οστά στην Εθνική Αντίσταση. Μάθημα που αντιλαλεί αέναα στους διαδρόμους της οικουμένης.

Σήμερα, στην Ευρώπη των συρμάτινων φραχτών, το Λιμενικό ενός χρεοκοπημένου λαού περισυλλέγει γυναίκες και παιδιά από τα νερά του Αιγαίου. Κι ύστερα, με το υστέρημα, προσπαθεί να στεγάσει, να θρέψει και να μορφώσει τους πληγέντες. Κάτι που θα έκανε με κάθε κυβέρνηση, πέραν της Χρυσής Αυγής, καθώς η αλληλεγγύη είναι ποτάμι που περνάει απ’ τις πανάγαθες κοιλάδες της ελληνικής ψυχής.

Η συνεισφορά ενός πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Η προσφορά βοήθειας, γνώσεων και ιδεών προς γείτονες και μη. Ο τρόπος συμπεριφοράς και ο καθαρός σαν κρύσταλλο σεβασμός του, απέναντι στους άλλους πολιτισμούς. Δείχνουν το Βάθος, το Ύψος και το Μεγαλείο του. 

Εις τους αιώνας των αιώνων. 

Φωτογραφία του Λουκά Χαψή