Σκυλατοδρομία

Της Σωτηρίας Βασιλείου

Σαν να τους βλέπω… συρφετώδη σκυλατοδρομία, σκυταλοδρομία… Από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ στις συνισταμένες του ΑΚΕΛ το τροπάρι της εγκατάλειψης του Ευρώ περιφέρεται ελεεινό.

Τη διάβασα τη δήλωση του στελέχους και ανατρίχιασα με τη βλακεία, την ανευθυνότητα και την αναίσχυντη ψηφοθηρία του ανδρός. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι… Τα παιδία παίζει. Ας παίξουν όσο θέλουν αλλά ας βρουν άλλα πεδία. Δεν παίζουμε στα ναρκοπέδια με τα σπίρτα.. διαφωνεί κανείς; Ίσως βέβαια ο κ. Κυπριανού φιλοδοξεί να αναγορευθεί επίτιμο μέλος στο πολύχρωμο fun club του κ. Τσίπρα… ίσως σκέφτεται πως το κόμμα του, υιοθετώντας συναφή συνθήματα θα δρέψει συναφή οφέλη στις εκλογές που πλησιάζουν απειλητικές (ίσως δεν προλαβαίνουμε ως τότε να καταστραφούμε μια για πάντα). Γαυγίσματα ανούσια από μεταμφιεσμένα λυκόσκυλα (πρόβατα είναι)… για να τρομάξουν ποιον; Επαρμένοι νάνοι με ξυλοπόδαρα…

Μάλιστα… αν πιέσει πολύ η Τρόικα οι κυβερνώντες θα σύρουν την Κύπρο πέρα από το Ευρώ. Θα πραγματοποιήσει η Κύπρος την ηρωική της έξοδο από την Ευρωζώνη. Και μετά τι… πέρα από το χάος που είναι δεδομένο. Επιστρέφουμε στη λίρα με ύμνο «τα ριάλια, ριάλια, ριάλια, τα σελίνια μονά τζιαι διπλά τα μονόλιρα, πεντόλιρα τζιαι πούντα»;. Ω ναι… και θα είναι ξανά η λίρα το άλλοτε κραταιό νόμισμα και όλα θα διορθωθούν και ο λαός θα δοξάζει τον πατέρα Χριστόφια. Δεν αμφιβάλλω πως αυτή η άποψη πάει να καλλιεργηθεί σε μια ισχνή αλλά όχι και αμελητέα μερίδα αριστερών ψηφοφόρων. Λίρα… ή ίσως και ρούβλι… Όσο για τα ριάλια… είναι πλέον αλλού… καταφαγωμένα άλλα, αλλά και κατακαμένα στο Μαρί. Καλά, ο κ. Κυπριανού δεν πήρε χαμπάρι τις ολέθριες συνέπειες των δηλώσεων Τσίπρα για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη; Στο κόκκινο συννεφάκι, όπου ζει και βασιλεύει μετά του Προέδρου δεν φτάνει καμιά είδηση από τον έξω κόσμο; Κατανοώ… ο Πρόεδρος είχε και τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου… επροπονείτο καιρό για το άλμα εις βάθος, αλλά ο κ. Κυπριανού, πού ήταν;

Μπορεί ο κ. Κυπριανού να αντιληφθεί τις επιπτώσεις του επαναστατικού παραληρήματός του; Στην Ελλάδα οι δηλώσεις Τσίπρα άδειασαν τις τράπεζες, οι οποίες βέβαια είναι, κατά τους κυβερνώντες, ο υπαίτιος της κρίσης. Βέβαια αν συμβεί κάτι τέτοιο και στην Κύπρο και αν ο πανικός πρυτανεύσει δεν θα ζημιώσουν μόνο οι τραπεζίτες αλλά όλο το νησί θα πάει κατά βαρβάρων (ή θα σπεύσουν οι βάρβαροι καθ’ ημών). Και δεν αναλογίστηκε ο κ. Κυπριανού πως μπορούν εύκολα να συνδυαστούν οι δηλώσεις του με τις συζητήσεις για την αποχώρηση των κυπριακών τραπεζών από την Ελλάδα; Είπε και ελάλησε ο άφρων πολιτικός πως πρέπει να γίνει μελέτη, «τόσο για το τι έχει φέρει η είσοδος μας στο ευρώ όσο και για τι θα επιφέρει μια έξοδο μας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα». Όψιμος ευρωσκεπτικισμός… Παπαρήγα μυρίζει… Τι θα ταΐσετε τον λαό που θα σύρετε εκτός Ευρωζώνης κ. Κυπριανού;

Ουφ… και η φίλη μας η Ρωσία δεν παρήγαγε και πολύ στάρι φέτος… Βέβαια… η εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων των στελεχών του κομμουνιστικού κόμματος της μπουρζουαζίας θα μπορούσε να θρέψει για καιρό τα πενόμενα πλήθη του νησιού… άσπρα, μαύρα και κίτρινα (εάν στο μεταξύ δεν αλληλοφαγωθούν).

Αδιέξοδοι και ανέξοδοι – για τους ρήτορες βεβαίως – λεονταρισμοί. Διότι για την Κύπρο μια τέτοια αποχώρηση θα είναι πολλαπλά και οδυνηρά πολυέξοδη. Για τους Ευρωπαίους πάλι… δεν ξέρω. Ίσως να αποτελέσει και το παράδειγμα προς αποφυγήν. Ελληνικό αίμα ήταν να χυθεί… ελληνικό θα χυθεί… αλλά αλλού, και με κόστος-κλάσμα. Μια μινιατούρα είναι το νησί… θα μπορούσε να επιπλεύσει σαν νούφαρο… ωστόσο αυτή τη στιγμή περιπλανιέται στα κύματα σαν φελλός… Μαριδούλα είμαστε κ. Κυπριανού, δεν είμαστε σκυλόψαρο.

Επιτροπή για την παρουσία της Κύπρου στην Ευρωζώνη ε; Μήπως πρέπει να συσταθεί μια άλλη Επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει την ευθύνη του Προέδρου και των περί αυτόν στην καταβαράθρωση της άλλοτε ανθηροτάτης και φερέλπιδος κυπριακής οικονομίας; Θα είναι ο δεύτερος τόμος του τραγικού έπους της Χριστοφιάδος ή Καταστροφιάδος… Ο πρώτος βέβαια τόμος είναι το Πόρισμα για το Μαρί. Οι σελίδες 589-596 του Πορίσματος, όπου ο κ. Πολυβίου πραγματοποιεί μια περιληπτική αλλά σπανίας εναργείας περιγραφή των παθογενειών του κυπριακού πολιτικού συστήματος, επιτάσσουν την περαιτέρω διερεύνηση και απόδοση των θεσμικών, πολιτικών και προσωπικών ευθυνών για την ανατίναξη του νησιού ολόκληρου.

Δεν ήμουν ποτέ αιθεροβάμων. Δεν πίστεψα ποτέ στις κυβερνητικές αρετές του κυβερνώντος κόμματος. Ωστόσο ούτε φαντάστηκα ποτέ πως το σφυροδρέπανο θα έπεφτε τόσο βαρύ στο κεφάλι του κόσμου της Κύπρου. Τέτοια πυρομανία (και το ερυθρό εγένετο μελανό) δεν μπορούσα να την προβλέψω. Η Κύπρος αιμορραγεί πλέον… η κοινωνία της βράζει… και όταν το λάδι πέφτει στη φωτιά η ζημιά είναι συνήθως ανυπολόγιστη.

Θερμή παράκληση: ας μην κυβερνήσουν αφού δεν μπορούν οι νυν ταγοί… ας αφήσουν όμως κάτι, ένα απομεινάρι, για να κυβερνήσουν οι επόμενοι. Η Ιστορία θα το θεωρήσει ελαφρυντικό στοιχείο…