Γράφει: Σπυρίδης Νίκος
Πριν από περίπου 10 μήνες, ο ήρωας μας, ο κύριος Γιώργος, ζούσε ήσυχα με την οικογένεια του σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας…
Ο κύριος Γιώργος, ένας ευυπόληπτος οικογενειάρχης πετυχημένος στον χώρο του, λάτρευε να ασχολείται με τον μοντελισμό. Είχε κατορθώσει, μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, να διευθύνει μια πολλά υποσχόμενη εταιρία. Την περίοδο αυτή ήταν πολύ της μόδας οι ηλεκτρονικές αγορές. Ο κ. Γιώργος σερφάροντας στο ίντερνετ, βρήκε σε προσφορά ένα πολύ ωραίο αεροπλανάκι το οποίο δεν κυκλοφορούσε στην Ελλάδα και αποφάσισε να το αγοράσει ηλεκτρονικά μέσω πιστωτικής σε πολύ καλή τιμή, μόλις 85 ευρώ.
Μέχρι εδώ, όλα καλά. Ο κ. Γιώργος δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτά που έκαναν οι υπόλοιποι συμπολίτες του. Μετά από ένα μηνά, έφτασε στο σπίτι ο λογαριασμός της πιστωτικής κάρτας. Ο κ. Γιώργος μόλις αντίκρισε το ποσό της δόσης, έπαθε σοκ. Ενώ είχε χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά την κάρτα του στην αγορά του αεροπλάνου, του ήρθε ένας λογαριασμός πολλών χιλιάδων ευρώ. «Θα είναι κάποιο λάθος», συλλογίστηκε κι έσπευσε στην τράπεζα για να διευθετήσει το θέμα.
Εκεί τον ενημέρωσαν ότι το ποσό που αναγραφόταν στο λογαριασμό ήταν σωστό κι ότι είχε πραγματοποιήσει πολλές αγορές με την πιστωτική του κάρτα μέσω διαδικτύου. Δυστυχώς, ο κ. Γιώργος είχε πέσει θύμα κλοπής ηλεκτρονικών δεδομένων από κάποιον χάκερ, με αποτέλεσμα να χρεωθεί ένα τεράστιο ποσό, το όποιο σύμφωνα με την τράπεζα ήταν υποχρεωμένος να πληρώσει.
Δεν μπορούσε, όμως, να δεχθεί κάτι τέτοιο και για αυτό ζήτησε νομική συνδρομή και κατέφυγε στα δικαστήρια. Η τράπεζα άρχισε να τον πιέζει μέσω εισπρακτικών εταιριών για να αποδώσει το χρέος του, χρησιμοποιώντας πολλές φορές ανοικείους τρόπους και χαρακτηρισμούς για να πετύχει το στόχο της. Η δικαστική οδός, όμως, δικαίωσε τον κ. Γιώργο. Μετά από αρκετούς μήνες, του διέγραψε το χρέος, αναγκάζοντας την τράπεζα να αυστηροποιήσει τις πιστώσεις προς τους πελάτες της και ζητώντας από την αστυνομία να εντοπίσει τον χάκερ, για να του αποδοθούν οι ανάλογες κατηγορίες.»
Αυτή η μικρή ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο πάρα μια αλληγορία…
Όπου κύριος Γιώργος, αντικαταστήστε τον με τον μέσο Έλληνα. Όπου τράπεζα, βάλτε διεθνείς πιστωτές. Όπου χάκερ, βάλτε τους κυβερνώντες όλα αυτά τα χρόνια κι όπου πιστωτική κάρτα, βάλτε ψήφους.
Ας δούμε, λοιπόν, την ιστορία υπό αυτό το πρίσμα. Ο ελληνικός λαός έπεσε θύμα αδίστακτων καιροσκοπών και αριβιστών πολιτικών, οι όποιοι υφάρπαξαν την ψήφο του, τον χρέωσαν με την συνέργεια των διεθνών πιστωτών, του έδωσαν να παίζει με το αεροπλανάκι του -δηλαδή μια επίπλαστη ευημερία- και στο τέλος, του έστειλαν τον λογαριασμό της ΔΕΗ με μπόλικα χαράτσια…
Το μονό κακό είναι ότι οι χακερ-πολιτικοί μας κυκλοφορούν ελεύθεροι με μπόλικα φράγκα και χλιδή και οι διεθνείς πιστωτές δεν έχουν επιπληχτεί για την ασύδοτη, άνευ ορών δανειοδότηση. Όλα αυτά, βεβαία, δεν θα είχαν γίνει εάν υπήρχε διεθνής λογιστικός έλεγχος του χρέους και διαγραφή του επονείδιστου και επαχθούς μέρους του. Γιατί θα έπρεπε να είχε διαγράφει το χρέος που αφορά τις μίζες της ΜΙΖΕΝΣ, τα πανάκριβα ακίνητα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, την παραλαβή των υποβρυχίων που γέρνουν και τα νερά από λίμνες και πολλά αλλά σκάνδαλα.
Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως δεχόμαστε σαν οντότητες να πληρώνουμε τη χλιδή των αρπακτικών και πως συνεχίζουμε να τους επιβραβεύουμε τόσα χρονιά με την ψήφο μας, όταν μας έχουν καταληστέψει και εξευτελίσει. Πότε επιτέλους θα καταλογιστούν οι ευθύνες για τη ζημιά που έχει γίνει στην κοινωνία και θα μοιραστούν αναλογικά τα βάρη;
Τους τελευταίους μήνες γίνεται μία μεγάλη συζήτηση για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς από τους συβαρίτες πολιτικούς δεν έχει αντιληφτεί ότι εάν δεν γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους, ο Έλληνας δικαιολογημένα θα φοροδιαφεύγει, γιατί για κάθε χαρτάκι απόδειξης που κόβει, θα είναι σα να αποδέχεται ότι αυτός είναι υπεύθυνος για την αποπληρωμή των μιζών, των μαύρων ταμείων και των πανάκριβων κουρτινών της κύριας υπουργού…
