Της Σωτηρίας Βασιλείου
Είναι αλήθεια πως αν και Κύπρια δεν ασχολήθηκα ποτέ με το φαινόμενο Δημήτρης Χριστόφιας. Ωστόσο, τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να μην το κάνω. Είναι που η καρικατουρίστικη φιγούρα του Προέδρου εμφανίζεται παντού, είτε με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από την Κύπρο, είτε με αφορμή την είσοδο της Κύπρου στο ΔΝΤ. Εμφανίζεται παντού ο Πρόεδρος… παραληρώντας δυστυχώς.
Από τις αρχές Ιουνίου που πέταξε εκείνο το «You are not a bastard» στον Κάμερον, μέχρι προσφάτως (4 Ιουλίου), όταν μεταξύ άλλων δήλωσε ευθαρσώς στο Στρασβούργο την περηφάνια του για την ιδιότητά του ως κομμουνιστή και για το ΑΚΕΛ, που σύμφωνα με τα λεγόμενά του πρωτοστάτησε στους αγώνες κατά του φασισμού και κατά του πραξικοπήματος, νομίζω πως ο Πρόεδρος απλά δεν αντιλαμβάνεται τι λέει. Είπε και άλλα… για την φίλα διακείμενη στην Ε.Ε. Ρωσία και την αρνητικά διακείμενη απέναντι στη Ρωσία Ε.Ε. (αυτό θα το αναδείξει είπε κατά την Προεδρεία του), για τις σχέσεις της Κύπρου με τους Αδέσμευτους, για την προσφορά και το έργο (?) που επιτέλεσε στην Κύπρο κατά την πενταετή διακυβέρνησή του… Κατά τα λεγόμενά του οι αρετές της Κύπρου είναι «Οι καθαρές θάλασσες, ο καθαρός ουρανός και ο καθαρός αέρας της» (από οδηγό εκθέσεων Δημοτικού το ξεσήκωσε;). «Κάποιοι έβαλαν στο μάτι την Κύπρο», τόνισε. Και σε άλλο σημείο δεν παρέλειψε να πετάξει το γάντι στον Ιωάννη Κασουλίδη (Γιαννάκη τον αποκάλεσε) και στην Ελένη Θεοχάρους, εξαίροντας τις δημοκρατικές διαδικασίες στη λειτουργία του Κυπριακού Κράτους. Λίγες μέρες νωρίτερα, μιλώντας στη ΝΕΤ, αναφέρθηκε στις «πτέρυγες» του ζητήματος (καλά που δεν είχε και λέπια το ζήτημα) και εξαπέλυσε μύδρους κατά των αφρόνων τραπεζιτών.
Οι άφρονες τραπεζίτες και ο σώφρων Χριστόφιας! Τόσο νοήμων που από τους μετανάστες που καλωσόρισε και έχρισε Κυπρίους, πάει να αλλάξει και τη δημογραφική εικόνα του κομματιού του νησιού που μας απέμεινε (ναι! η Κύπρος είναι έτοιμη να δεχθεί και μετανάστες από τη Συρία)! Τόσο νοήμων που δεν θεωρούσε καθήκον του να ξέρει τι συνέβαινε στο Μαρί! Τόσο νοήμων που δεν αντιλαμβάνεται πως πρέπει το κράτος να εξάγει μία εικόνα ομόνοιας και να διακηρύσσει με έργα και με λόγια τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του. Τόσο νοήμων που θεωρεί πως μπορούν στην Ευρώπη να τον εμπιστευτούν όπως τον εμπιστεύτηκαν (και το θέμα χρήζει σοβαρού προβληματισμού) τέσσερα χρόνια πριν οι συμπατριώτες του. Και τόσο νοήμων και προμηθεύς που ακόμα περιμένει τους Ρώσους και τους Κινέζους με τα δώρα!
Δεν ήρθαν όμως «δώρα φέροντες» οι φίλοι μας. Και όμως… ο Χριστόφιας επιμένει άνευ Κινέζων να κάνει τον Κινέζο (μπας και τον ψέκασαν και είναι εκτός τόπου και χρόνου;). Αχ σύντροφε… μόνο οι βάρβαροι του ΔΝΤ ήρθαν και κοίτα με αυτούς τι θα γενούμε.
Πάντως ο Χριστόφιας θα γράψει το όνομά του στην ιστορία ως ο ηγέτης που παρέλαβε κράτος και παρέδωσε ράκος (θα μπορούσε βέβαια να παραδώσει και ένα τίποτε)… Και όμως… επιμένει, ακόμα και τώρα να αναφέρεται στην υποδειγματική διακυβέρνησή του…
Αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα πράγματα θα μπορούσα να γελάσω με την κωμωδία «Χριστόφιας εν Στρασβούργω». Χθες με κυρίεψε η αγωνία για το μέλλον του νησιού μου. Θυμάμαι εκείνη τη ρήση του Τσώρτσιλ… πως οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν… Δεν μπορεί στην Κύπρο να αξίζει ένας τέτοιος ηγέτης, ένας μαθητευόμενος μάγ(κ)ος.
Με παρηγορεί η σκέψη πως έχουμε και ικανούς διπλωμάτες στο νησί και ικανούς (μόνιμους) Γενικούς Γραμματείς στα υπουργεία μας. Και… μπροστά μας ορθώνεται το παράδειγμα της Ελλάδος… για να φυλαγόμαστε από τις κακοτοπιές. Αφού ανοίξαμε τον ασκό του Αιόλου… ας μην πλεύσουμε ολοταχώς προς τη Σκύλα και τη Χάρυβδη… Μπορούμε να πλεύσουμε σε πιο ήρεμα νερά… φτάνει να αρνηθούμε τα δώρα των Λωτοφάγων…
