Στις 18 Μαρτίου του 1944, στη Νάπολη, κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της πόλης από τις συμμαχικές δυνάμεις, ξεκίνησε η τελευταία και εντυπωσιακή δραστηριότητα του Βεζούβιου. Η πιο πρόσφατη μεγάλη έκρηξη, η τελευταία μεγάλη παράσταση. Πριν την επόμενη…
Οι εκρήξεις του ηφαιστείου ήταν πολλαπλές, επαναλαμβανόμενες και εξαιρετικά ισχυρές, με αποτέλεσμα λάβα να κατακλύσει όλη τη γύρω περιοχή. Καταστράφηκαν ολοσχερώς τα χωριά San Sebastiano al Vesuvio, Massa di Somma, και Ottaviano, ενώ καταστράφηκε επίσης μεγάλο τμήμα του χωριού San Giorgio a Cremano.
Οι στάχτες μα και τα αέρια εκσφενδονίστηκαν σε ύψος ενός χιλιομέτρου. Η έκρηξη του ηφαιστείου ήταν μοιραία για 26 Ιταλούς, κυρίως λόγω αναπνευστικών προβλημάτων. Επίσης, 12.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν καθώς τα σπίτια τους χάθηκαν.
Έντεκα ημέρες μετά, στις 29 Μαρτίου, το ηφαίστειο σταμάτησε τη δραστηριότητά του. Και ξεκίνησε ο απολογισμός της τελευταίας ενεργοποίησής του.
Ο Βεζούβιος αποτελούσε και θα αποτελεί έναν τεράστιο και μόνιμο κίνδυνο για τις ιταλικές πόλεις γύρω του. Ιδιαιτέρως για τη Νάπολη.
Η πιο γνωστή έκρηξή του συνέβη το 79 μ.Χ. και κατέστρεψε την Πομπηία αριθμώντας περίπου 16.000 θύματα.
Μόλις 38 χρόνια πριν, το 1906, ο Βεζούβιος είχε ενεργοποιηθεί ξανά, με μια καταστροφική έκρηξη που έσπειρε το θάνατο και την καταστροφή. Είχε ονομαστεί «η έκρηξη της νέας Πομπηίας».
Και ας περάσουμε σε κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Άλλωστε μιλάμε για το 1944, η τεχνολογία είχε ήδη ανθίσει, λόγω… πολέμου:
Τα σπανιότατα βίντεο της έκρηξης του 1944. Ναι, υπάρχουν:
