Η τρίτη εβδομάδα του Αυγούστου με βρίσκει επιτελούς διακοπές και όπως συμβαίνει πάντα όταν το μυαλό μας χαλαρώνει, βγαίνει ο δημιουργικός εαυτός μας. Το παιδί αυτής της δημιουργικής σκέψης μου είναι αυτή εδώ η στήλη, “άκουσα, διάβασα, είδα” την οποία ελπίζω θα γράφω κάθε εβδομάδα.
ΆΚΟΥΣΑ.
Στην εποχή που το trap έχει γίνει μόδα και στίχοι όπως το δεν είναι μαμά τραγουδούνται οπού και να γυρίσεις υπάρχουν κάποιοι τύποι οι οποίοι παλεύουν να σκαρφιστούν κομμάτια που θα γαργαλήσουν όχι μόνο το αυτί αλλά και το μυαλό αυτού που τα ακούει. Ένας από αυτούς τους τύπους είναι και ο Χρήστος Τσανάκας aka ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΣ. Ένας από αυτούς που τόλμησαν να πουν «Εξαιρούμε» και από τον «Εξώστη του κόσμου» να μιλήσουν για την «Αρπαcola» αλλά και για τον «Ζηλιάρη Δαίμονα». Η γκλάβα (για να τιμήσουμε λίγο και την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Καρδίτσα) του ΟΝΕΙΡΕΥΤΗ λοιπόν πρόσφατα ένα πολύ δυνατό κομμάτι συνδυασμό Dub και ρέγγε με… Θεσσαλικό μοιρολόι. Ένα πραγματικά δυνατό κομμάτι που σου κολλάει από την πρώτη στιγμή. Τουλάχιστον με έμενα αυτό συνέβη. Ρίξτε μια αυτιά:
ΕΙΔΑ
Το καλοκαίρι είναι περίοδος ξεκούρασης και σειρών. Η επιλογή αυτών είναι δύσκολή. Πέρα από την συνεχεία παλιών αγαπημένων σειρών που μας προσφέρουν καινούριους κύκλους. (όπως το Casa De Papel και το Stranger Things) καλό είναι να εξερευνούμε και άλλες επιλογές που μας δίνονται. Μια μόδα που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα είναι οι Βίκινγκς. Πιστεύω ότι ήρθαν για να καλύψουν το αιμοβόρο συναίσθημα για μεσαιωνικούς χαρακτήρες που μας δημιούργησε το Game Of Thrones. Για όλους εσάς που απογοητευτήκατε με την 8η σαιζόν και το τέλος του και θέλετε να βυθιστείτε σε έναν διαφορετικό κόσμο έρχομαι να προτείνω το The Last Kingdom.
Η σειρά λοιπόν έχει προς το παρόν 3 κύκλους (οι δύο εκ των οποίων είναι στο Ελληνικό Netflix) και αφορά τον Ούτρεντ γιο του Ούτρεντ ο οποίος ως μικρός μετά τον θάνατο του πατέρα του μεγαλώνει με μια οικογένεια Δανών και το ταξίδι που κάνει στην προσπάθειά του να επιβιώσει σαν ενήλικος και να αποκτήσει ξανά την γη των προγόνων του. Φυσικά η προηγούμενη περιγραφή δεν θα βγάζει κανένα νόημα αν δεν εξηγήσω ότι βρισκόμαστε στο έτος 872 μ.Χ. και η Αγγλία όπως την ξέρουμε σήμερα δεν υπάρχει καθώς έχει κατατροπώνει από τους Δανούς και ως τελευταίο οχυρό στέκει το βασίλειο του Wessex με βασιλιά τον Αλφρέδο.
Μια πολύ τίμια σειρά με καλή ανάπτυξη χαρακτήρων γρήγορη πλοκή που σίγουρα μπορεί να σε κάνει να κολλήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σειρά βασίζεται στα βιβλία του Μπερναντ Κορνγουελ οπότε υπάρχουν πολλά ακριβή ιστορικά στοιχεία.
ΔΙΑΒΑΣΑ
Πότε καταλαβαίνεις ότι μια κοινωνία είναι τόσο σάπια στον πυρήνα της που ίσως να είναι πολύ για αργά για να αλλάξει; Για μένα ίσως και αυτό το σημείο να είναι όταν διαβάζεις σε τίτλους ότι ο δολοφόνος ενός παιδιού αποφυλακίζεται. Στην Ελλάδα λοιπόν τα καταφέραμε ακόμα μια φόρα να δείξουμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε τα πάντα. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας λοιπόν δολοφόνος ενός 15χρονού παιδιού. Ο οποίος μάλιστα κατά τα λεγόμενα του πρώην Συνηγόρου Υπεράσπισης του είχε δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη από κανένα δεκαπεντάχρονο είναι ελεύθερος από την προηγούμενη Τρίτη. Και ενώ το γεγονός αυτό θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν πολιτικά οι πάντες και να δείξουν οι μεν τους δε με το δάχτυλο και το αντίθετο η ερώτηση που δημιουργείται είναι μία. Ως πότε η σιωπή;
Η σιωπή όχι μονό προς τους πολιτικούς που επιτρέπουν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα αλλά προς τους διπλανούς που μιλούν και υπερασπίζονται αυτές τις αποφάσεις με αποτρόπαιες φράσεις του στυλ και ο 15χρόνος πήγαινε γυρεύοντας και εξέτισε την ποινή που του άρμοζε ο Κορκονέας δικαιούται να ελευθερωθεί (δεν είναι φράσεις που βγάζω από το μυαλό μου δυστυχώς τις έχω δει ως status σε προφίλ πρώην φίλων μου στο facebook). Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε όντως η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο και να ξεκινάμε μικρές επαναστάσεις; Κάνοντας μικρά πράγματα όπως το να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να δικαιολογεί τον δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου;
