Του Άρη Καρδασιάδη
Μπορεί από διακυβέρνηση να μη σκαμπάζουν πολλά οι πολιτικοί μας, μπορεί με τις παλλινωδίες, την ατολμία και τα ανεξόφλητα γραμμάτια στην εκλογική τους πελατεία να μας έχουν στοιχίσει οι κούκοι αηδόνια, δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε πως φροντίζουν καθημερινά την ψυχαγωγία μας.
Για παράδειγμα, ποιός δεν γελά -μέχρι δακρύων, κυριολεκτικά- όταν ακούει το κάθε κοτόπουλο που στέλνουμε για μάδημα στις Φριξέλλες, να μας διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει σπιθαμή πίσω από τις κόκκινες γραμμές που χάραξαν οι εντολείς του, εμείς(;) δηλαδή. Ποιός δεν λύνεται στα γέλια όταν ακούει πως “η κυβέρνηση τραβάει κόκκινη γραμμή” στους τοκογλύφους;
Αμ το άλλο; Το ισοσκελισμένος προϋπολογισμός δεν σου ρίχνει το νεφρί;
Και σκέτο “προϋπολογισμό” όταν ακούς, δεν ξεκαρδίζεσαι; Το κυβέρνηση ευθύνης τι σου λέει; Καλόοοο! Να σε πω κι’ ένα ακόμη; Αξιοκρατία. Καλό επίσης. Το άλλο με την ειλικρίνεια και που πρέπει ο λαός να μάθει την αλήθεια, το ξες; Δεν το ξες; Χάνεις… Απορώ πως δεν το ξέρεις. Είναι πολύ παλιό.
Έχω κι’ άλλο. Εξεταστική επιτροπή. Άπαιχτο! Το “θα χυθεί άπλετο φως” τι σου λέει; Δεν έχει κάτι από Μελ Μπρουκς; Θες κι’ άλλα μαζοχάρα μου;
“Πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η ανακούφιση των ευπαθών ομάδων”. Αυτό κι’ αν είναι -μαύρο- χιούμορ. Για το σκοπό αυτό θα προκυρήξει διαγωνισμό για την προμήθεια καθικιών, καθώς τα υπάρχοντα στους κομματικούς στρατούς δεν επαρκούν για να καλύψουν τον αριθμό των χρειαζομένων… ανακούφιση. Βλέπεις οι τελευταίοι αυγάτισαν, παρά το γεγονός ότι στήθηκαν εγκαίρως πίσω από τις κόκκινες γραμμές που χάραξαν οι κότες.
Το ότι πρέπει να πεθάνουν οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί για να σωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, δεν θυμίζει Ιονέσκο; Όπως και το ότι για να σωθεί η Ελλάδα πρέπει να την ξεπουλήσουμε; Ή πως για να σωθεί η Ελλάδα πρέπει να πεθάνουν όσοι Έλληνες δεν έχουν μεταναστεύσει; Ιλαρότης! Τόσο γέλιο, σε καλό να μας βγει…
Έχω και κάτι καλά για το τέλος: Διαπραγματευτής Βενιζέλος, φιλολαϊκός Σαμαράς, αριστερή ΔΗΜ.ΑΡ, και Άδωνις. Δε λέω GAP γιατί είναι πολύ παλιό.
Δε θα πλήξουμε ποτέ, στη χώρα της φαιδράς παλιοπαρέας.
Από το “Διυλιστήριο” του Άρη Καρδασιάδη
kondyloforos.blogspot.com