Γράφει: Nίκος Σπυρίδης
2009 Λεφτά υπάρχουν, η κακή διακυβέρνηση των προηγούμενων χρονών μπορεί να ανατραπεί. Θα κόψουμε 10 δις από εδώ, 10 από εκεί και θα συμμαζέψουμε την οικονομία.
2010 Ανακαλύψαμε ότι η τρύπα στα έσοδα του κράτους είναι τεράστια. Δεν μπορούμε να την μπαλώσουμε με τίποτα, πρέπει να βγούμε στις αγορές για να καλύψουμε τις λειτουργικές ανάγκες του κράτους. Τα λεφτά απότομα άρχισαν να στερεύουν…
2011 Το Μνημόνιο (1) είναι ευλογία για τον τόπο… Ακολουθώντας τις επιταγές της Tρόικας από το 2012 και μετά θα μπορούμε να ξαναβγούμε στην αγορά και να αποπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
2012 Το Μνημόνιο -2ο πια- είναι απαραίτητο για να αποφύγουμε την χρεωκοπία της χώρας. Ξανά.
Η προπαγάνδα, τα ψέματα, τα συμφέροντα, η βλακεία και ο λαϊκισμός των κυβερνώντων μαζί με την ηλιθιότητα των ανενημέρωτων τρομοκρατημένων προβάτων-Ελλήνων δεν έχει τέλος.
Σε όσους αυταπατώνται και προπαγανδίζονται ότι το 2013 θα βγούμε στις αγορές, έχω να πω “Όνειρο ζουν, ξυπνήστε τους”.
Όλα τα μέτρα που παίρνει η χώρα γίνονται κάτω από την ασφυκτική πίεση ενός τερατώδους καπιταλιστικού δημιουργήματος του Δ.Ν.Τ. και μιας “ασύντακτης” ένωσης ευρωπαϊκών κρατών, την ΕΕ. Το Μνημόνιο 1 απέτυχε και για αυτό τον λόγο πήγαμε στο Μνημόνιο 2. Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διασφάλισαν στα τελευταία 4 χρόνια 64 δις ευρώ στις τράπεζες για την παροχή ρευστότητας στην αγορά και όλα αυτά για να μην κλείσουν και για να μην χαθούν οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων. Οι φιλεύσπλαχνοι ηγεμόνες κοινωνικοποίησαν τις ζημίες των τραπεζών και ιδιωτικοποίησαν τα κέρδη…
Από τα 64 δις ούτε η οικονομία πήρε μπρος, ούτε η ρευστότητα της αγοράς ενισχύθηκε, αλλά φτάσαμε στο σημείο να χρωστάμε περισσότερο από αυτά που χρωστούσαμε. Αν τα 64 δις έπεφταν στην αγορά, αυτό σήμαινε ότι κάθε ένας από τους 11.000.000 κατοίκους τις Ελλάδας θα έπαιρνε 5.800 κοντά ευρώ τα οποία θα μπορούσε να τα διαθέσει για την αποπληρωμή των δανείων ή θα τα κατέθετε πάλι στην τράπεζα και έτσι οι τράπεζες θα είχαν την ρευστότητά τους. Αντί αυτού, τα χρήματα κάλυψαν τις ζημίες των τραπεζών και ζημίωσαν όλη την ελληνική κοινωνία, καθώς οι καλοί μας ηγέτες δανείστηκαν χρήματα για να τα δώσουν στα αφεντικά τους. Το πολύ ωραίο αυτό χρέος ήταν χρέος γενικής κυβέρνησης που σήμαινε ότι αύξησε το χρέος μας σε ποσοστό του ΑΕΠ, αφήνοντας τους κερδοσκόπους να παίζουν παιχνιδάκια σε βάρος της Ελλάδας, να ανεβάζουν τα επιτόκια και να ποντάρουν στην πτώχευσή της!
Έτσι και πέσαμε στα χεριά των λύκων… Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν διακαώς να μας βοηθήσουν για αυτό μας πρότειναν το Μνημόνιο 1, το οποίο σε κάποιο βαθμό έβαζε φρένο στην αυθαιρεσία των κυβερνώντων που επί 10ετιες μας έσκαβαν τον λάκκο, παρέχοντάς μας δανειακό μέλλον. Το Μνημόνιο 1 αποτελούσε τις γενικές εκείνες αρχές, με έμφαση στο ότι θα πρέπει να υπάρξει ορθολογισμός στην διοίκηση… Και μέχρι εδώ όλα καλά. Ποιος δεν θα το ήθελε αυτό; Αλλά δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Αυτοί οι πολύ σημαντικοί «επιστήμονες», οι καλοί μας οικονομολόγοι άρχισαν τις περικοπές στους χαμηλόμισθους, συνταξιούχους και στην μέχρι πρότεινως μεσαία τάξη δημοσίων υπαλλήλων… Από εκεί αρχίσαμε να παίρνουμε την κατηφόρα, γιατί οι καλοί μας ηγέτες, όπως πάντα έπαιρναν μέτρα άρπα κόλα… Για την ενίσχυση του ανταγωνισμού έπρεπε να κοπούν οι μισθοί και να αυξηθεί ο ΦΠΑ και όχι να μπει φραγμός στις πολυεθνικές Procter & cable unilever Henkel που ελέγχουν το 80+% της αγοράς και αισχροκερδούν σε βάρος των lifestylικών βοδιών Ελλήνων που τρελαίνονται να διαφημίζονται για τις ακριβές αγορές των ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΩΝ προϊόντων των πολυεθνικών. Οι μειώσεις των μισθών έφεραν κι άλλη ύφεση, καθώς έπεσε η κατανάλωση και η ύφεση έφερε νέες μειώσεις μισθών που χωρίς να το υποψιάζεται κανένας «επιστήμων» οικονομολόγος έφερε ξανά ύφεση.
Αλλά η τρέλα δεν σταμάτησε εδώ μιας και παραδώσαμε το κέντρο λήψης αποφάσεων στην τρόικα και έχοντας την ελληνική οικονομία σε ύφεση έπρεπε να υπάρξει αντιστάθμισμα με πολύ ωραία χαράτσια στην ΔΕΗ και όχι μόνο. Θα έπρεπε ακόμη, να φύγουν από το δημόσιο οι κακές ΔΕΚΟ, τα μονοπώλια του κράτους (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΔΕΠΑ, ΟΠΑΠ, ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ, λιμάνια, αεροδρόμια) και σιγά σιγά φτάσαμε στο Μνημόνιο 2 το οποίο θα είναι σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο. Το καλό μνημόνιο που θα μας σώσει από την χρεωκοπία, όπως ισχυρίζονται οι φετινοί παντογνώστες κυβερνώντες Κουίσλινγκς και θα μας βγάλει από την ύφεση το 2013! Το καλό αυτό μνημόνιο θα προβλέπει μειώσεις μισθών (θυμηθείτε τι λέγαμε πιο πάνω για την ύφεση) ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, κλείσιμο οργανισμών, αύξηση φορολογικών συντελεστών και όλα αυτά για να πάρουμε ακόμη ένα δάνειο για να αποπληρώσουμε τους δυνάστες μας. Με τόσα όμως υπέροχα μέτρα που οδηγούν στην ύφεση η οικονομία δεν θα μπει ποτέ σε τροχιά ανάπτυξης, αλλά θα μπαίνει ολοένα και περισσότερο στην περιδίνηση της οικονομικής αστάθειας. Αν νομίζετε ότι θα σταματήσουμε στο Μνημόνιο 2 χωρίς να πτωχεύσουμε, προφανώς μας κάνουν φάρσα από την ελληνοφρένεια ή είμαστε τόσο βλάκες που όχι μόνο το πιστέψαμε, αλλά δεν καταλάβαμε ότι μας λένε ψέματα.
Τι σήμαινε η πώληση ΔΕΚΟ;
Πολύ απλά σήμαινε ξεπούλημα των εθνικών κεφαλαίων ανάπτυξης. Η ιδιωτικοποίηση των οργανισμών κοινής ωφέλειας θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών είτε έχει σχέση με ρεύμα, νερό κτλ., καθώς όπως πολύ καλά γνωρίζετε όταν μια επιχείρηση δεν “βγαίνει”, είτε ανεβάζει το κόστος των υπηρεσιών της είτε υποβαθμίζει την ποιότητα της υπηρεσίας. Και όταν μιλάμε για αγαθά τύπου νερό, ρεύμα, υγειονομική περίθαλψη, μπορείς άνετα Ελληναρά μου να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όποιες χώρες πουλήθηκαν οι δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, χωρίς σε αυτές να υπάρχει ανταγωνισμός στον ίδιο τομέα δράσης, το κόστος των υπηρεσιών αυξήθηκε κάνοντας απαγορευτική την χρήση των υπηρεσιών αυτών, πχ. παροχή νερού σε Βολιβία, Αργεντινή (το παράδειγμα σας στο δίνω μπας και ξεστραβωθείτε και ξυπνήσετε από τον λήθαργό σας για να ψάξετε όσα συμβαίνουν και ισχύουν). Όταν οι ΔΕΚΟ ξεπουληθούν, δηλαδή οι επιχειρήσεις από τις οποίες υπάρχει κάποια κερδοφορία για το κράτος και εξυπηρετούν βασικές ανάγκες των ανθρώπων, τότε θα είμαστε έρμαιο στα χέρια των μεγάλων εταιριών… Και όταν η εταιρίες βλέπουν κέρδος δεν λογαριάζουν τίποτα για αυτό και σε Βολιβία και Αργεντινή μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση στο πόσιμο ΝΕΡΟ!
Τι σημαίνει αγγλικό δίκαιο στην νέα δανειακή σύμβαση Μνημόνιο 2;
Σημαίνει πολύ απλά ότι η διαπραγμάτευση δεν είναι στα χέρια της Ελλάδας αλλά στα χέρια των Δουκών-δανειστών μας. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν μπορέσει να ανταποκριθεί έναντι των δανειακών της υποχρεώσεων, οι δανειστές μας (ΔΝΤ & Ε.Ε.) πέραν του γεγονότος ότι θα μπορούν να κάνουν κατάσχεση της δημόσιας περιουσίας (εναπομεινάντων ΔΕΚΟ) θα έχουν το δικαίωμα να βάλουν χέρι και στην ιδιωτική περιουσία, το σπίτι σου, το αυτοκίνητο σου, την επιχείρηση σου, ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ! Θυμάστε πιο πάνω που λέγαμε για τις ΔΕΚΟ αυτές που θέλουν να ξεπουλήσουν; Αυτές είναι ο πρώτος στόχος στις αποκρατικοποιήσεις είναι κυρίως οι κερδοφόρες. Ό,τι έχει μείνει από τις αποκρατικοποιήσεις που δεν έγιναν θα δεσμευτούν από τους δυνάστες μας. Θέλετε να ακούσετε το καλύτερο; Όταν η Ελλάδα δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει τους δανειστές της σημαίνει ότι έχει πτωχεύσει, σημαίνει ότι οι δανειστές θα κατάσχουν τις ΔΕΚΟ και τον ορυκτό μας πλούτο, αλλά όχι στην πραγματική τους αξία καθώς σε μια πτωχευμένη χώρα όλες οι υπηρεσίες της υποτιμούνται, που σημαίνει ότι αν η ΔΕΗ κάνει 10 δις οι δανειστές μας θα την πάρουν για 3. Και μαντέψτε όταν τελειώσουν με τις κρατικές επιχειρήσεις με το Μνημόνιο 2 θα μπορούν να βάλουν χέρι και στην ιδιωτική περιουσία.
Πόσο πιθανό είναι να πτωχεύσει η Ελλάδα;
Δεν χρειάζεται να σας το πω. Το ακούτε και μόνοι σας από τα προπαγανδιστικά μέσα ενημέρωσης που προβάλουν την ίδια κατευθυντήρια γραμμή. Η χρεωκοπία είναι 100% βέβαιη με όλα τα στατιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούν οι τροικανοί μας. Η χρεωκοπία θα έρθει μεταξύ του 2012-13. Το πρόβλημα είναι ότι θα έρθει όταν ήδη θα έχουν ξεπουληθεί οι ΔΕΚΟ στις ξένες παντοδύναμες πολυεθνικές (ψάξτε στη ΝΕΤ ποιες εταιρίες διεκδικούν τις ΔΕΚΟ μας) και δεν θα έχει μείνει τίποτα στο δημόσιο, καθιστώντας έτσι τους δανειστές μας “ικανούς” να κατάσχουν την ιδιωτική περιουσία μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να αγωνιστούμε για την άμεση πτώχευση της Ελλάδας πριν οι δανειστές βάλουν χέρι στις ΔΕΚΟ και τον ορυκτό μας πλούτο. Πότε θα πρέπει να αγωνιστούμε; Σήμερα! Καθώς με την υπογραφή του μνημονίου από την κυβέρνηση-έκτρωμα θα αποτελεί νόμος του κράτους και θα μας κατάσχουν το μέλλον μας για τουλάχιστον 15 χρόνια. Χρειάζεται επανάσταση! Για να μην ψηφιστεί το μνημόνιο, χρειάζεται επανάσταση! Για να μην πουληθούν τα πάντα στους πιστωτές μας, χρειάζεται επανάσταση, γιατί μπορούμε και μόνοι μας να πτωχεύσουμε χωρίς την βοήθεια του ΔΝΤ. Η πτώχευση δεν θα είναι εύκολο μονοπάτι ούτε τώρα ούτε αργότερα, αλλά τουλάχιστον ας μην ξεπουληθούμε.
Είμαι σίγουρος ότι δεν σας αρέσει το ύφος μου. Ούτε εμένα θα μου άρεσε. Αλλά βλέποντας πόσο ωραία έχει κοιμηθεί η ελληνική κοινωνία, εκνευρίστηκα, μπούχτισα, ενημερώθηκα και ελπίζω να ενημέρωσα -όσο γινόταν- κι εσάς.
Εγώ θα είμαι στους δρόμους μέχρι να φύγουν οι προδότες από την χώρα. Εσείς;